PRVI DEO o nastanku SVETSKOG PRVENSTVA bio je dosta čitan, kao i njegov nastavak od pre par dana DRUGI DEO. Danas krećemo sa dešavanjima na prvenstvima sveta po redu, vraćamo se u 1930-tu godinu i Mundijal u Urugvaju.
Kao što se već čitali, nije sve išlo glatko prilikom organizacije prvog Mundijala, puno selekcija je otkazalo učešće iz različitih razloga, a one koje su se tamo našle, njih 13 formiralo je četri grupe, jednu sa četri tima i tri sa po tri tima. Jedan od timova bila je i selekcija Jugoslavije koja je na ovom šampionatu bila sastavljena isključivo od srpskih igrača, zbog bojkota hrvatskih fudbalera.
Selekcije koje su dolazile iz Evrope (Francuska, Rumunija i Belgija) su na čelu sa predsednikom FIFA, Žil Rimeom krenuli brodom ,,Konte Verde“ put Urugvaja, selekcija Jugoslavije nešto kasnije, krenula je brodom ,,Florida“ i stigla u Montevideo 8.jula 1930-te godine. U sastavu koji je krenuo na put, nalazili su se sledeći igrači: Jakšić (BASK) i Stojanović (BSK) na poziciji golmana, defanzivci dr. Ivković (Jugoslavija), Spasojević (Jugoslavija), Mihailović (BSK), Arsenijević (BSK), Đokić (Jugoslavija), Stevanović (Set, Francuska), vezni red B.Marjanović (BSK), Vujadinović (BSK), Tirnanić (BSK), Najdanović (BSK) napad: Bek (Set, Francuska), Bane Sekulić (Monpelje, Francuska) i Boža Marković (Vojvodina). Ekipa BSK-a je o svom trošku poslala i bekove Tošića i Petkovića jer su želeli da posle prvenstva gostuju u nekim južnoameričkim zemljama kao klub.
Prvo Svetsko prvenstvo održano je od 13.jula do 30.jula, a svi mečevi igrani su u Montevideu, ali na tri stadiona ,,Centrariju“; ,,Central Parki“ i ,,Pocitosu“. Najposećenije su bile utakmice domaćina dok za mečeve ostalih selekcija nije vladalo veliko interesovanje, osim za mečeve Argentine jer su navijači došlo zbog male udaljenosti između država. Na ovom prvenstvu postaljen je i jedan negativan rekord koji ni do danas nije oboren, naime meč Rumunija – Peru (3:1) je gledalo svega 2.108 gledalaca.
Što se tiče mečeva, selekcije iz Evrope nisu se proslavile, osim selekcije Jugoslavije koja je na prvom meču napravila najveće iznenađenje turnira i savladala Brazila 2:1, a štampa je veličala na tom meču Milovana Jakšića, golmana selekcije Jugoslavije. Veliki problem prvog šampionat bilo je i suđenje jer je većina sudija bilo iz Južne Amerike, a bolivijac Saučedo je u meču Argentina – Meksiko 6:3, dosudio čak 5 penala.
U polufinale su prošle samo prvoplasirane selekcije iz grupa i to Argentina, Urugvaj, Jugoslavija i SAD. Pobeda Jugoslavije nad Brazilom 2:1, kojom su izbacili ,,karioke“ iz mogućnosti da se bore za pehar, onemogućila je direktan duel Urugvaja i Brazila koji se očekivao u finalu!
U polufinalu Argentina je bila bolja od SAD-a 6:1, dok je Urugvaj istim rezultatom savladao selekciju Jugoslavije, kojoj je na ovom meču poništeno dva regularna gola, dok je Urugvaj postigao jedan gol iz ofsajda, a jedan gol uz pomoć policajca koji je stajao iz gol Jugoslavije.
Šampionski pehar podigla je selekcija domaćina, Urugvaja i to tako što je u finalu pred sto hiljada ljudi savladala Argentinu 4:2 (1:2). Najbolji strelac turnira bio je Giljerme Stabile iz Argentine sa 8 postignutih golova.
